Уйтгар гунигийн ХАТАН хаан...

Ээлжийн амралтаа авсан чинь уйдаж үхэх нь байна...
Үхэх нь ч хаашайн гэхдээ л майр ганцаарджээн...
Энэ хорвоог ганцаараа барж яваа нөхдийг хараад хатан зоригийг нь өндрөөр үнэлж байна шд...
Эртээр яаав...? Гав ганцаараа коно чаааатрт коно үзэв...
Майр эвгүйн байлээ... Эхлээд билетээ захиалчиж байгаан... оператер хүүхэн надаас хэдэн билет захиалах вэ гэхэд мань нь "нэг" гэв... нөгөөдөх чинь үл итгэсэн байдалтай "Хэд гэнээ...?" би "нэгээ нэг"...
Тэнд чинь хүмүүс хосоороо, гурваараа, дөрвөөрөө явжээн... Гэтэл би яаав...? Гав ганцаараа... миний хоёр талд хосууд сууцан. яджаахад хоорондох яриа нь надаа сонсогдоод байхымаа. "чи ямар хөөрхөн юм бэ" гээл, шоб шоб хийтэл үнсээл... янз нь энэ хоёр шинэхэн госууд бололтойдогоо... Кино дуусангуут би нь гэрлийн хурдаар өргөөгөөс гарсан байв...

Найз нөхөд өө элдэв зүйлд уруу татсаар байгаад нөхөд намайгаа тоохоо байв...
Уйтгарлах завгүй залуу нас нтр гээл байдаг... минийх яагаад ийм байдаг байнаа...?